ایل قشقایی

همه چیز در مورد ایل بزرگ قشقایی

ایل قشقایی

همه چیز در مورد ایل بزرگ قشقایی

ایل قشقایی یکی از ایل های بزرگ بین بختیاری و شاه سون است.ومردمونی ساده و بسیار دوست داشتنی هستند.راه درآمد های عشایر آنها از راه کشاورزی و دامپروری است.سرزمین مادری آنها این جور که شنیده میشه طرف های هندوستان است و به خاطر همین است که آهنگ های آنها غمگین است البته این یکی از دلایل آنهاست و دلیل دیگه میشه گفت اینه که درآمد آنها کم بوده است.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

چادرسفید مدرسه ایل

شنبه, ۳۰ آبان ۱۳۹۴، ۰۹:۰۳ ب.ظ

عشایر و چادرسفید- معلم عشایر 



مدارس عشایری و چادر سفید مدرسه در دوران قاجار

وجود مدرسه عشایری (مکتب خانه) در ایلات و عشایر سابقه طولانی دارد. در کتاب «یادمانده‌ها» نوشته محمدحسین قشقایی به سابقه طولانی وجود مدارس عشایری در دوران ایلخانی صولت‌الدوله قشقایی و برپایی چادر سفید به عنوان چادر مدرسه، در کنار سیاه چادرهای عشایر اشاره شده است. وی می‌نویسد: «در ایل قشقایی [در دوران صولت‌الدوله] هر بُنکو (شامل سی چهل خانوار که با هم نسبت خویشاوندی داشتند) یک معلم داشت که حقوق او به صورت مشترک پرداخت می‌شد. مطمئناً در آن‌زمان باسوادانِ ایلِ در حالِ کوچ، بسیار زیادتر از اهالی دهات بودند. صولت‌الدّوله سعی داشت که بچه‌ها و جوانان قشقایی باسواد شوند. او همواره کلانتران و روسای بنکوها را به گرفتن معلم و باسواد کردن فرزندانشان تشویق می‌کرد.»

چادرسفیدمدرسه

خیمه ای سفیدوکوچک در دل دشت با پرچم سه رنگ کشورمان رخ در رخ خورشید بر پا بود. بر خلاف دبستان های معمول درشهر و روستا ؛اینجا خبری از ساختمان، دفاتر اداری،سرویس های بهداشتی،وسایل سرمایشی و گرمایشی و…نبود تا چشم کار می کرد بیابان بود و بیابان،و دشت مهربان طبیعت آغوش خود را برای بچه ها باز کرده بود و دانش آموزان  را برای یادگیری و کسب علم و دانش پذیرفته بود،توصیف فضای مدارس سیار و معلمان دلسوز عشایر کاری بس سخت و دشوار است.

  معلم عشایر
معلمان عشایری انسان های فداکار و بی توقعی هستند که ازجوانی و جان خویش برای آموزش و تعلیم و تعلم فرزندان عشایر محروم مایه می گذارند؛آنان به معنای کلمه، به شغل معلمی عشق می ورزند و همین امر است، که معلمان عشایر را در مواجهه با زندگی سخت و طاقت فرسا و در شرایط نامساعد جوی از قبیل باد و باران و طوفان و دیگر محرومیت های رفاهی وفرهنگی،در دل کوه ها و دره های گاه صعب العبور و در دورافتاده ترین مناطق، باحداقل حقوق و مزایا؛همچنان به آنها نیرو و انگیزه می دهد تا هر روز مشتاق تر و پر انرژی تر از قبل در کلاس درس حاضر باشند.
بازگشایی مدارس عشایری به خاطر شرایط ویژه کوچ با مدارس عادی،متفاوت است اما آموزگاران عشایری  برای حضور به موقع در کلاس آماده اند و در هر منطقه که ایل عشایر از کوچ برگشته است، بلافاصله دانش آموز،معلم خود را در کلاس حاضر دیده است. البته در مدارس عشایری،حضور دانش آموز به تشکیل و شروع کلاس ها رسمیت می بخشد و تا زمانی که مرحله کوچ به پایان نرسیده باشد معمولا دبستان دایر نمی شود.
مدارس عشایری که کل امکانات آن یک تخته چادر، شش عدد میز و نیمکت و یک عدد تخته سیاه است ؛در مقایسه با مدارس عادی، محروم است و اگر عشق و ایثار و ازخودگذشتگی معلمان شجاع و دلسوز عشایر نباشد…

چادرسفیدبرای کودکان ایل

مدرسه عشایر یک چادرسفید است و دو تخته زیلو و یک تخته سیاه وگ

منبع مطلب ویکی پدیا

 

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۴/۰۸/۳۰
tarlan alipour

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی